Summer 1993




Summer 1993 Niet schadelijk/alle leeftijden Grof taalgebruik

Donderdag 22 Februari 2018
Vrijdag 23 Februari 2018
Zaterdag 24 Februari 2018




Summer 1993

Regisseur Carla Simón vertelt invoelbaar het verhaal van haar eigen jeugd: hoe ze als jonge dochter van een aan aids overleden moeder werd geadopteerd door haar oom en tante.

 

Spanje, zomer 1993. Na het overlijden van haar ouders verhuist de zesjarige Frida naar haar oom en tante op het platteland. Zij proberen Frida op te nemen in hun gezin. Dit gaat niet zonder slag of stoot. Haarfijn legt de film de spanningen bloot die Frida's komst in het nieuwe gezin veroorzaakt. Minstens zo subtiel wordt de groeiende verstandhouding tussen de nieuwe zusjes gadegeslagen, of zien we hoe Frida stilletjes hongert naar affectie en ouderliefde.

Een dorpsbewoonster die haar dochter wegtrekt als de geschaafde knie van het meisje bloedt, het is een van de weinige verwijzingen naar wat er is gebeurd met de moeder van de 6-jarige Frida. We komen er in Summer 1993 langzaam achter dat haar moeder stierf aan aids in Spanje tijdens de jaren negentig. Na de dictatuur van Franco volgde een wilde periode met meer vrijheid, én meer drugs en hiv-besmettingen. Maar echt over het probleem praten doet niemand, en al zeker niet met haar.

Summer 1993 maakt invoelbaar hoe complex, maar vooral hoe cruciaal het is om kinderen ‘met bagage’ een stabiel huis te bieden.

Carla Simon won met Summer 1993 op het filmfestival van Berlijn onder andere de prijs voor het beste debuut.

 

Regie: Carla Simon Pipó

In de hoofdrollen: Laia Artigas, Paula Blanco

Drama, Spanje, 2017, 97 min.